Santa Elena / Monteverde en Liberia

Santa Elena / Monteverde
Santa Elena bestaat uit 3 straten en de 4de straat in Monteverde een ander dorpje. Wat in mijn ogen het zelfde dorp is maar goed.

Ik kon kiezen of met de bus naar Monteverde wat 9 uur zou duren en een paar dollar kost. Of jeep-boot-jeep en dat zou 3 uur duren en dan $18 betalen. Dus ik koos voor het laatste en zou bij mn hostel opgehaald worden en bij het volgende hostel afgezet worden super chill. Alleen de jeep was geen jeep maar gewoon een busje. Daar zaten ook 2 Duitse gasten in een Amerikaanse familie en nog meer gasten. Was wel gezellig. Bij het hostel aangekomen had ik gewoon een 2persoonsbed super chill. Ik zou savonds gelijk een nachtwandeling maken in het bos om dieren te spotten. Toen het busje gearriveerd was stap ik in en zie ik die twee Duitse gasten van de boot wat toevallig. Bij het park aangekomen stond die Amerikaanse familie er ook. Toen bleek dat we niet in dezelfde groep zaten dus wij gevraagd of we mochten wisselen en dat kon. En zo als altijd van ruilen komt huilen. Wat waren die amerikanen irritant de hele tijd als we iets zagen next, I don't wanne see insects, I don't wanne see birds, can't we go to a other forest. Can't we get it out of the tree? Can't we wake them up? Dus ik op een gegeven moment zeg ik tegen die gast. Als jij ligt te slapen gooi ik toch ook geen glas water in je gezicht. Zegt hij: als wij in een bed zijn samen dan praten we over andere dingen. Dus ik thats never gonna happened! Maybe in your dreams. Maar was wel heel vet om een nachtwandeling te maken. We hebben 2 verschillende soorten slangen gezien wat vogels een luiaard. Een stekelvarken en een Slankbeer.

San Luis
Bij San Luis moest een hele mooie waterval zijn. Maar zoals altijd moet je er wel wat voor overhebben om een waterval te bezichtigen. Ze liggen nou eenmaal niet langs de kant van de weg. Eerst moest ik de bus van Santa Elena nemen naar de dichtstbijzijnde bushalte. Van de bushalte naar het park was 7km lopen langs de weg die stijl naar beneden ging dan weer omhoog en weer naar beneden in allerlei bochten. Ik wist alleen niet of ik wel de goede kant op ging aangezien ik geen kaart had en er ook nergens bordjes stonden. Gelukkig ging ik wel de goede kant op en anders had ik een mooie wandeling gemaakt uitzichten over het berg landschap en mn lichaamsbeweging voor die dag weer gehad. Ik liep al een tijdje door het beboste gedeelte en op een gegeven moment stop ik om een foto van een plant te maken. Ik kijk omhoog en kijk recht in het gezicht van 2 kapucijnaapjes. Die mij aan het bestuderen waren. En recht voor me neus gewoon aan het eten waren en dichterbij kwamen om mij te bekijken. Even later hoor ik nog meer geritsel zat er gewoon een hele familie. Die aan het eten en spelen was. Echt heel vet om te zien. Ik was daar helemaal alleen in het bos met de aapjes. Echt super kreeg gewoon kippenvel. Na 10 min vertrokken de apen weer verder naar een andere boom. En ik weer op weg naar de ingang van het park. Onderweg nog heel veel verschillende vogels tegen gekomen en veel Blauwe Morpho Vlinder die niet stil wilden zitten voor een foto. Bij de ingang van het park aangekomen was er niemand. Na een paar keer op de bel gedrukt te hebben kwam er een vrouw aan. Waar ik een kaart een helm en intree bewijsje kreeg. Ook vertelde ze me dat ik vandaag de enigste was in het park. Vanaf de ingang van het park tot aan de waterval was nog 1km lopen. Onderweg kwam ik 3 verschillende soorten spinnen tegen de rivier die er op elke plek weer anders maar verassend mooi uitzag. Het was wel een stevige wandeling over smalle paadjes, over rosten klimmen, de rivier oversteken op losse planken. Omdat ik helemaal alleen was geen gids of niks kon ik gewoon lekker mn eigen tempo aan houden zonder te haasten om de rest bij te houden. Toen ik eindelijk bij de waterval was aangekomen was die echt de klim wel waard. Een heel indrukwekkende waterval die heel hoog begon. Daar ff uitgerust en wat foto's geschoten. Toen ik keek Hoelaat het was schrok ik om bij de waterval te komen had ik 4 uur overgedaan en het was nu 12:00 en om 16:00 ging de laatste bus terug en aangezien ik nu berg opwaarts moest zou ik er waarschijnlijk langer overdoen. Dus ik snel het park weer uitgelopen. Ik onderweg opzoek naar een stok het was best een zware klim en die kon ik dan wel goed gebruiken. Ik liep een stukje verder en stop om dat ik wat vogels hoorde kijk ik boven me zit er een Toekan met de gekleurde snavel voor me neus echt te poseren voor een foto. Dus ik vlug mn camera gepakt kon ik hem niet vinden op mn camera echt hinderlijk en toen was hij weer weggevlogen. Ik had op de heen weg een bordje gezien dat er een koffiehuisje langs de weg was. Dus ik dacht als ik het qwa tijd red ga ik daar ff wat eten. Daar aangekomen bleek dat ze alleen zakken koffie verkochten en dat ik kopje kon drinken dat maar gedaan. Ik had de bus 2 uur al gemist dus ik had nog 2 uur om die van 4 te reden tijd zat. Dus ik op mn dooie gemakkie naar de bushalte gelopen onderweg nog heel veel vogels gezien en 4 toekans echt heel vet. Bij de bushalte aangekomen moest ik nog 40min op de bus wachten. Daar had ik niet zn zin in dus besloot te gaan lopen tot ik iets tegen kwam waar ik iets kon eten. En daar op de bus gestapt. In totaal had ik die dag 17km gelopen. Toen ik savonds ergens wat wou eten stap ik het restaurant binnen en zitten die Duitse gasten daar aan een tafel ik aangeschoten hebben we de hele avond gezellig lopen kletsen.

Canopyen
Ik zat te twijfelen of ik zou canopyen (zipline) of canopyoning (abseilen van een waterval) maar aangezien ik zo veel spierpijn had van de wandeling naar de waterval leek mij het een goed idee om te gaan canopyen. Dan hoefde ik immers alleen maar aan de kabel te hangen. Aangezien ik al eerder heb gecanopyd wou ik wel wat meer uitdaging en had daarom een extreme tour geboekt. Waarbij ook de superman en tarzan swing in zaten leek mij wel lachen. Ook hadden ze de langste zipline van heel Centraal Amerika ik had er wel zin in. De eerste paar zipline gingen goed zelf een beetje langzaam. Toen ik op een ander platform was aangekomen maakte die man me vast en hij zegt stap maar naar voren en ga maar zitten. Dus ik kijk naar beneden en zie dat het touw loodrecht naar beneden gaat dus ik nee. En het meisje wat voor me was (ook NL) zei ze laten je heel rustig zakken het is niet eng en het viel idd wel mee. Na de volgende kabel moesten we een eindje lopen. Nou ik voelde mn spieren echt wel hoor! Na een heel stuk geklimt te hebben kwamen we bij de langste zipline aan van wel meer als 1,5km dit was gelijk de eerste superman. Dat houd in dat je aan je rug wordt vast geklikt aan de kabel en zelf nergens controle over hebt je kan niet zelf remmen. Je moest in een bepaalde houding gaan liggen anders ging je door de wind rond draaien en dat wil je niet. Je wordt vast gemaakt dan hang je daar tot de vorige er af is en geven ze je een zet dood eng en dan vlieg je over de kabel. Over het regenwoud heen echt heel gaaf ook een beetje eng aangezien je zelf niet kan remmen ofzo en maar traan ogen door de wind. Zelf vond ik deze zipline te lang het tuigje snijd in jeh benen en drukt op je borst niet zo heel prettig. Dus ik was blij dat ik de overkant bereikt had en zei maak me snel maar weer los. Toen naar de volgende zipline gelopen dit was weer een superman maar gelukkig was hij niet zo lang waardoor je er meer van kon genieten. Maar toch blíjft het einde eng aangezien je niet zelf kan remmen en echt keihard op een boom af gaat maar gelukkig stonden er 2 mannetjes om je te remmen. Maar ik kon toch een gil niet onderdrukken. Toen ze me los gekoppeld hadden vroegen ze op ik de tarzanswing wou doen. Waarbij je van en brug afstapt en heen en weer swingt dus ik NEE. Zegt die gast anders kijk je ff hoe je voorgangers het doen en dan beslis je nog. Oke. Wij de tarzanswing aangekomen was het een brug die halverwege niet verder ging en wij dachten nog waarom? Je mocht ook maar 1 voor 1 de brug op. (Ik krijg weer kippenvel en klammehandjes terwijl ik dit schrijf.) Een hele stoere kerel ging als eerst hij loopt de brug op daar staat een mannetje die maakt je vast en hij valt spring loopt naar beneden en gilt als een gek. Dus ik dacht en wtf als hij schreeuwt dan moet ik straks echt dood gaan. Toen ging dat Nederlandse meisje en terwijl zij naar beneden gaat wordt ik alvast geroepen. Dus ik loop heel stoer die brug op bij het eind aangekomen moest ik nog even wachten omdat de touwen en kabels nog omhoog gehesen moeten worden. Kijk ik loodrecht naar benede en krijg een hardverzakking. Dus ik vraag haar hoe was het dus zei ja vet gaaf je moet het echt doen. Terwijl die man mij aan het vast koppelen is sta ik aan het einde van de brug waar een hekje is en 2 ijzeren staven waar aan je vast kan houden. Dus die gast duwt me een touw in mn handen ja deze moet je blíjven vast houden. Hij doet het hekje open. En mijn handen laten automatisch het touw los en klampen vast aan de ijzeren staven. Heel mijn lichaam schreeuwde NEE! dus hij doet het poortje weer dicht en wacht tot ik op adem ben gekomen. Nog een keer geprobeerd naar voren gestapt hekje gaat open en mn lichaam reageert het zelfde. Dus ik tegen die gast ik kan dit niet hoor is niet voor mij bestemd. Ik ga wel gewoon lopend door het bos naar beneden. Dus ik loop terug en blijf daar nog ff zitten om bij te komen. En ik zie dat een vrouw ergens in de 50 die brug oploopt en er dood gewoon afstapt. En toen had ik zo iets als die oudjes het kunnen dan moet ik het ook kunnen. Dus ik loop die brug weer op zeg tegen die gast. Ik doe mn ogen dicht maak vast wat je vast moet maken stop het touw in mn handen en duw me naar beneden. Terwijl ik daar sta zegt hij ja je moet wel het touw vasthouden en niet weer naar het hek grijpen anders breek je je armen. Lekkere positieve gedachte. Dus ik sta daar half dood te gaan en voel en hoor dat het hekje open gaat. En hij zegt doe maar een stapje naar voren en ga zitten. Dus ik doe dat en gil de hele wereld bij elkaar. Dood eng dat je geen bodem onder je voeten voelt en niet echt het idee hebt dat je vast zit. Doe me ogen open en dan zwaai je van links naar recht over het bos echt super gaaf! Je hebt het zelfde gevoel in je buik als dat je vroeger heel hoog op de schommel zat of van de kabelbaan afging maar dan 1000x erger. En terwijl je heen en weer swingt staan er beneden 2 mannetjes aan het touw te trekken waar door je een paar meter naar beneden valt dood eng! En dat een paar keer tot dat je beneden bent. Beneden aangekomen stond ik te bibberen en te beven als een rietje. Dus die gasten Que Pasa? (wat is er aan de hand?) Dus ik Que Pasa? Que Pasa mn mars wat denk je zelf idioot. Maar het was echt super gaaf en ben echt blij dat ik het gedaan heb.

Weer in Santa Elena aangekomen was ik even een ijsje gaan eten had ik wel verdiend vond ik zelfs. Dus ik zit daar dat ijsje te eten komen die 2 Duitse gasten aangelopen die hadden het zelfde idee. Dus ff met hun gekletst zeggen ze ja we gaan zo naar het Serpentario (minidierentuin met schildpad, slangen, kikkers en hagedissen) heb je zin om mee te gaan? Dat leek mij wel leuk. Daar kregen we uitleg over slangen welke giftig zijn en welke niet. Daarna kregen we een rondleiding en jongens en de gids waren onder de indruk hoeveel ik van reptielen af wist. Dus ik ja ik moet wel heb animal care gestudeerd. Daarna kregen we een intree bewijs om een keer savonds gratis terug te komen wanneer de dieren actief zijn. Dat heb ik later in de week gedaan en is echt wel vet om de dieren actief te zien.

Monteverderainforest
Ik zou sochtens vroeg naar het nationale park gaan en een guidetour doen dan heb je meer kans om dieren te zien. Hiervoor zou ik de bus van 06:15 uur moeten pakken. Maar toen ik om 6 uur wakker schrok ging ik die niet meer redden. Dus toen kon ik nog rustig ontbijten want de volgende bus ging pas om 07:30 uur. Die bus nam een Israëlische jongen ook en besloten we om samen een gids te nemen. Wat we net zo goed niet konden doen want hij liep alleen maar achter andere gidsen aan en het enigste wat we gezien hebben zijn wat vogels. Op de terug weg ben ik gestopt bij de bath jungle (vleermuizen zoo) om naar de prijs te vragen. Waar hij mij vertelde dat hij om 2 uur de dieren ging voeren en een tour gaf. Terwijl ik er achter kwam dat ik niet genoeg geld had (ook niet voor de bus) dus dat werdt terug lopen.

Bath jungle
Toen ik om 2 uur weer terug was voor de tour. Vroeg ik de gids: your from Belgium right? Are you from the France part of spreek je ook gewoon Vlaams? Dus hij ah ik dacht al dat je Nederlands was maar ik wist het niet zeker. Als je mazzel hebt kunnen we straks de tour in het Nederlands doen. Er hadden nog 2 mensen gebeld dus we wachten nog even of ze komen. En ik had idd mazzel. Ik kreeg een hele uitgebreide privé tour in het Vlaams! Deze tour is trouwens echt een aanrader. Als je in Monteverde bent moet je het gewoon doen! Ik heb zo veel geleerd over vleermuizen het zijn echt super interessante beestjes en spijtig genoeg worden ze met uitsterven bedreigd! En de grootste boosdoeners dat zijn wij de mens. Wij kunnen niet samen leven met vleermuizen aangezien wij overdag actief zijn en de vleermuizen snachts. Als je een vleermuis in zijn winterslaap stoort gaat hij dood, als je hem overdag wakker maakt en laat vliegen ook. En er zijn nog veel meer redenen bv de windmolens door de stroming van de lucht klappen hun longen en vallen ze naar beneden. Aan het einde van de tour gingen we de (jungle/ grot) in omdat hij de lampen snachts aanzet en overdag uit heeft hij het dag nacht ritme omgedraaid. En zijn ze als de bezoekers komen actief. Ook had hij een of andere machine die het geluid van de vleermuizen "vertaalde" zodat wij ze kunnen horen erg grappig. Toen zei hij dat hij ze ging voeren en als ik wat hoorde dat zeiden: Daar heb je achterlijke belg weer die eten komt brengen.

Liberia
Volgens het hostel in Santa Eelena was het 6 uur met de bus naar Liberia en dat ik daarom de bus van 06:15uur moest pakken. Dus ik kom aan bij het busstation 3 maal raden wie daar bij de bus stonden. Sip (ja in straattaal Spaans) die Duitse gasten en hun gelijk heb je GPS in mn schoenen gestopt ofzo. Na de busrit en overstap en alles kom ik om 10 uur aan in Liberia was het maar 4 uur rijden dus ik had nog de hele dag voor me. Bij het hotel (ze hadden daar geen hostels) aangekomen spraken ze haast geen Engels. Ik had gevraagd of ze ook tours deden en dat was naar Rincón de la Vieja (de vulkaan en het vulkanische grond gebied) waarvoor ik speciaal was gekomen. Dus gelijk die tour geboekt. Daarna gevraagt of er in de buurt nog wat te doen was en ze had het over een waterval.

Ik op tripadvisor gekeken daar stond dat het ongeveer een kwartierje lopen was. Dus ik bikini aangetrokken en omslagdoek als jurk gebruikt tevas aan en gaan. Nou google maps werkt niet overal. Ik dacht dat ik er bijna was dus ff de weg gevraagd. Ja dan moet je met die en die bus. Dus ik nee gewoon lopen kon niet moest met de bus. Nog ff aan de politie gevraagd want volgens google was het nog een paar min lopen langs de American Highway of dat wel legaal was. Maar volgens de politie moest ik ook de bus nemen. Dus ik de bus ingestapt en gezegd naar de waterval. Na 10min waren we er nog niet en volgens google gingen we de verkeerde kant op. Dus ik begon hem een beetje te knijpen en aan de vrouw naast me gevraagt waar die waterval was. Dus zij naar de buschauffeur komt ze terug nog even hij stopt wel en idd na een busrit van een halfuur stopt de bus en zegt hij naar rechts. Daar stond een bord met waterval 800m. Ik die kant op in de hitte (het is daar een stuk warmer en erg droog) na 800m stond er een bord waterval 1km naar rechts. Maar er waren 2 weggetjes 1 kleintje door het droog bos en een autoweg. Aangezien er ook niemand was kon ik ook niet vragen welke kant ik op moest. Ik het bos ingedoken. Je hebt daar droogbos nou ze kunnen het net zo goed doodbos noemen. Een droge dooie kale bende de grond was ook zwart waardoor het leek als of er net een bosbrand was geweest. Ik liep al een tijdje over dat bospad en kwam maar niks tegen en voelde me ook niet echt op mn gemak daar. Toen ben ik omgedraaid en terug gelopen en de autoweg in gegaan. Daar een tijd op gelopen nog niks toen maar een auto aan gehouden om te vragen waar de waterval was. Nog 5 min mi amor. Dus nog even door gelopen en daar was een paadje naar beneden. Beneden aangekomen was echt een prachtige brede waterval gelijk wat foto's geschoten en een duik genomen. Nadat ik wat afgekoeld was wou ik nog wat foto's schieten maar helaas was mn batterij leeg. Ik weer naar boven gelopen daar gevraagd Hoelaat de bus naar Liberia ging. En het enigste wat die man zei was 1 daar had ik niet zo veel aan dus toen ben ik maar weer terug gaan lopen waar de bus me afgezet had. Onderweg nog wat paarden met veulens tegen gekomen hoorde daar ook wat geritsel en zag wat apen. Vraag me niet welke dat kon ik niet zien. Bij de weg aangekomen gevraagd Hoelaat de bus naar Liberia zou komen. Ja die komt zo steek maar gauw over. Ik daar in mn omslagdoek langs de kant van de weg en elke auto toeteren maar er kwam maar geen bus. Na 10 min kwam er eindelijk een bus aan en dat kloteding rijd door. Dus ik dik pissig wat het was al laat en begon bijna te schemeren en ik had echt geen zin om in mn eentje in het donker langs de kant van de weg te staan. Dus toen ging ik maar lopen bij elke bus die er aan kwam als een idioot gaan zwaaien maar ze reden gewoon door. Na een tijdje lopen ben ik bij een fruitkraampje aangekomen. Dus ik ja wil met de bus naar Liberia maar al die stomme bussen rijden door. Die vrouw ja er komen meerde bussen langs maar ééntje stopt er maar. Toen ik vroeg Hoelaat die bus dan kwam zei ze over 20min nou doe me dan maar eeen meloen. Uiteindelijk kwam die bus er aan en wij met zn 3 zwaaien en gelukkig stopte die. Na 30 min eindelijk in Liberia aangekomen stopte de bus bij de McDonalds wat vervelend. Daar maar wat gegeten de Mac was dichtbij mn hotel als je de weg weet. Maar in het donker zag alles er anders uit en kon ik het hotel niet vinden. Dus ik de weg gevraagd maar iedereen stuurde me een andere kant op na een uur ofzo had ik eindelijk mn hotel gevonden.

Rincón de la Vieja
Ik zou opgehaald worden bij mn hotel nou een halfuur na de afgesproken tijd kwamen ze me halen. Na een lange rit kwamen we bij het park aan na de intree betaald te hebben en een kaart te hebben gekregen ging de hele groep op weg naar de waterval en ik had zo iets van hallo ik ben nu bij vulkanische grond gebied dan wil ik ook modder zien borrelen je hebt overal wel watervallen in CR. Dus ik mn eigen plan getrokken en onderweg gegaan naar het vulkanische grondgebied. De wandeling was best zwaar veel klimmen en dalen. Onderweg hoorde ik iets ritselen en liep er een agoeti in de bosjes. Op een gegeven moment stond er een bordje met rechts 800m en rechtdoor 700m dus ik ging rechtdoor. Nou dat was echt geen 700m uit eindelijk weer bij een punt uitgekomen met een bordje waterval 50m. Ik dacht ja dat ken ik die 50m is vast 500m dikke vinger ik ga de andere kant op richting het vulkanische grondgebied. Daar kwam op een gegeven moment de zwaveldamp je tegemoet dus ik wist dat ik goed zat. Bij het eerste punt zag je alleen maar rook uit de grondkomen. Naar het volgende punt gegaan daar ontdekte ik een smal padje wat ik ging volgen. Waarbij ik heel dichtbij de warmte rook punten kwam en terwijl ik aan het wandelen ben zakt mn voet weg in de grond en ik voel dat het aardig warm was. Snel maar weer omgekeerd bij het gewone pad aangekomen zag ik dat het veiligheidslint was kapot getrokken. Die maar even heel snel weer vast geknoopt. Na wat wandelen bij meerdere kokende modderpoelen aangekomen das echt heel vet om te zien. Aan het einde van de trail was een meertje wat het leguaanmeer heten omdat het allemaal verschillende kleuren groen, geel en blauw bevatten erg mooi om te zien. Toen kwam ik weer bij het punt van de bordjes 700m en 800m. Ik was ondertussen wel nieuwschierig geworden naar die waterval. Dus ik weer het pad van 700m opgegaan bij het bordje 50m waterval bleek de waterval nog geen 5m er vandaan te zijn en het was een klein pisstraaltje dat viel ff tegen. Weer helemaal terug gelopen naar het begin van het park toen was het 11uur en om 4 uur moesten we terug bij de bus zijn.
Toen ben ik het pad richting de krater en de waterval ingegaan. Na een dik halfuur lopen kom ik bij het zijpad aan wat naar de krater leid is dat pad afgesloten wegens vulkanische activiteit. (uhmm daarvoor kom ik toch hier om die activiteit te zien of niet soms). Dan maar het pad naar de waterval gevolgd. Dat ging door een heel dicht bebost bos waar ik me niet echt op mn gemak voelde. Je hoorde heel veel vogels maar het was moeilijk om ze te spotten. Uiteindelijk toch nog een uil een toekan en een aantal verschillende andere vogels gezien. Nadat ik een bruggetje had overgestoken hoorde ik wat ritselen kijk ik omhoog zie ik een kapucijnaapje die steeds dichterbij kwam waardoor ik best goede foto's kon nemen. Na weer een eind lopen zag ik een eindje verderop een aparte boom en na goed kijken zag ik daar ook wat aapjes in bewegen maar ze waren te ver weg om ze vast te leggen. Niet veel later kwam ik een deel van de groep uit het busje tegen die zeiden dat de waterval erg mooi was en nog een klein uurtje lopen. Maar dat ik daar niet te lang moest hangen anders zou ik niet op tijd terug zijn. Op een gegeven moment kwam ik bij een bordje uit met waterval links 3km en waterval rechts 2,3km 3maal raden welke ik koos. Aangezien ik al kapot moe was maar toch die waterval wou zien. Een andere groep ging ook naar rechts dus was ik toch niet helemaal alleen. Maar die tocht bleek voor gevorderde te zijn en was erg zwaar heel veel klimmen op het heetst van de dag in de brandende zon. Op een dorre kale berg zonder schaduw. Wel een aantal keer uit gerust maar op een gegeven moment kon ik echt niet meer. Ik werdt erg misselijk en begon vlekken te zien. Na wat uitgerust te hebben wat foto's van het uitzicht te hebben genomen ben ik omgedraaid en het hele eind terug gelopen. Muziekje in mn oren en gaan daar kreeg ik gelukkig wat energie van. Na een tijd lopen zei me iets dat ik moest stoppen vraag me niet wat dus ik stop. Kijk naar links en hangt er een joekel van een slang in de boom naast het pad. Ik dichterbij gaan staan en wat foto's gemaakt. Toen hij begon te bewegen ben ik maar door gaan lopen. Uiteindelijk kwam ik om 3 uur uit geput en dood op aan bij het 'restaurant' waar we opgehaald zouden worden. Dus ik had nog een uurtje om bij te komen en even wat te eten (wat ze niet hadden een beetje zuur).

Savonds naar de Pizzahut gegaan waar een vrouw jarig was en een kaashoed op kreeg en iedereen begon te zingen wat ze echt niet leuk vond. Aan de tafel naast mij zat een familie met een jochie van 1,5 die naar mij zat te kijken. Dus ik high5, lo5, boks nou dat vond hij helemaal geweldig. Zo leuk dat hij bij mij aantafel klom. Toen zijn moeder zei dat, dat niet zn goed idee was. Ging hij zich onder mn tafel verstoppen echt hilarisch.

In het volgende verslag zou ik vertellen over Turrialba waar ik van uit Liberia naar toe ben gevlucht.
En de dagen dat ik met Cecile heb samen gereisd en wat we allemaal mee hebben gemaakt.

Vandaag heb ik afscheid genomen van Cecile die nu in het vliegtuig naar Nederland zit. Ik verblijf nog 2 nachtjes in San José en vertrek maandag richting Tortugero. Voor mn vrijwilligerswerk met de zeeschildpadden. Ik zal daar 8 dagen verblijven zonder elektriciteit, wifi of wat dan ook. Ik heb geen idee wat me te wachten staat en ben erg benieuwd.

Groetjes uit het zonnige San José.
Over 2,5 week ben ik weer in Nederland de tijd Vliegt.

Tot gauw!